
گزارشی از ریشهها و پیامدهای هشدار صریح رهبر انقلاب گزارش تحلیلی نشریهی خط حزبالله (پیششمارهی یازدهم)
همایش در امتداد امید با حضور محمدرضا عارف در مجتمع فرهنگی ـ هنری خاتم الانبیا رشت برگزار شد.
سهیل سجودی دبیر شورای حامی جوانان تدبیر و امید گیلان در ابتدای این مراسم بیانیه شورای جوانان حامی تدبیر و امید در گیلان را قرائت کرد و ضمن خیر مقدم به محمدرضا عارف با عنوان معاون اول رئیس اصلاحات، محمد خاتمی یکی از سران فتنه ۸۸ را فخر زمان خواند.
قانون تبعیضانه نسبت به زنان باید برداشته شود
زهرا بوذری رئیس کمیته بانوان ستاد روحانی در گیلان در ادامه این مراسم با بیان اینکه باید در رفع تبعیض گام برداریم، گفت: دولت باید تبعیض جنسی موجود در جامعه را بردارد.
وی با بیان اینکه زنان نخبه زیادی در سطح استان و کشور داریم، اظهار کرد: قانون تبعیضانه نسبت به زنان باید برداشته شود.
نسل امروز نمی خواهد با دنیا بیگانه و در ستیز باشد
رضا صالح نماینده مردم آستانه در مجلس ششم و عضو حزب منحله مشارکت با بیان اینکه عصر جهان دوقطبی گذشته و منافع ملی مهم تر است، گفت: توزان قوا در هسته ای جاری و ساری بود.
وی در ادامه این مطلب تصریح کرد: اصلاح طلبان و اصول گرایان نمی توانند همدیگر را حذف کنند.
صالح با بیان اینکه ایران نمی تواند آمریکا را به خاک سیاه بنشاند، گفت: آمریکا هم نمی تواند ایران را حذف کند و باید یکدیگر را به رسمیت شناخت.
نماینده دوره ششم مجلس، افزود: نسل امروز نمی خواهد با دنیا بیگانه و در ستیز باشد.
عبدالغفار شجاع رئیس ستاد روحانی در گیلان در ادامه این مراسم با بیان اینکه هاشمی رفسنجانی خود را فدای اصلاحات کرد، اظهار کرد: هاشمی خود را فدای مردم کرد و مهر صلاحیت بر چهره دیگران خورد.
وی با بیان اینکه در دولت دهم آبدارچی ادارات هم از اصول گرایان بودند، افزود: احمدی نژاد از حمایت فقهای بزرگ استفاده کرد و از دلارها نیز استفاده برد.
شجاع با بیان اینکه فرماندار اصفهان برای ملاقات دوباره با رئیس جمهور قبل سر میشکند، ادامه داد: امیدوارم مهره های خوبی سر کار بیایند.
رئیس ستاد روحانی در گیلان با بیان اینکه چرا یک مجلسی باید به ملاقات بابک زنجانی برود، گفت: روحانی مملکت را در خطر دید و مذاکره کرد.
پخش تصاویر یکی از فتنه گران در سالن
در ادامه این مراسم تصاویری از محمد خاتمی از سران فتنه ۸۸ در سالن پخش شد که با تشویق خاتمی و کروبی همراه بود/دیارباران
تهمت و افترا و آثار سوء آن بهتان عیب یا خیانتى است که به کسى بسته شود، در صورتى که او پاکیزه از آنعیب و پیراسته از آن گناه باشد. این گونه دروغ، زشت ترین دروغهاست و اگر بگوییم از بد ترین جنایتها بدتر است، چندان راه دورى نرفته ایم، زیرا جنایت کار ، جان را مى گیرد، ولى مفترى، حیثیت و آبرو را مىگیرد و دامن بى گناهى را آلوده مى سازد و بد نامش مى کند. نزد مردمان شریف، مرگ از زندگى با ننگ برتر است. افتراو تهمت عبارتست از اینکه انسان در حق غیر به چیزی که راضی نیست دروغ بگوید به عبارت دیگر چیزی را به دروغ به دیگری نسبت دهد و شخصی که مرتکب گناه و عمل زشتی نشده به انجام آن متهم کند و یا عیب و نقصی را که در او نیست به او بچسباند و فرقی نیست که این نسبت دروغ در حضور او باشد یا در غیاب. بهتان و تهمت از گناهان کبیره است و در قرآن مجید به شدت از آن نهی، و عذاب شدیدی برای آن ذکر گردیده است. (وسائل الشیعه.ج.۸) تهمت دو صورت دارد : افتراء: تهمت زننده با علم و آگاهی، گناه یا عیبی را به شخصی نسبت میدهد یعنی میداند که آن شخص دارای این عیب نیست و یا این گناه از او صادر نشده است مع الوصف آن را به او نسبت میدهد و حتی گاهی خود او مرتکب عمل زشتی شده ولی برای نجات خود از گرفتاری و فرار از مجازات آنرا به دیگری نسبت میدهد، که در اصطلاح به آن افتراء گویند. بهتان: تهمت زننده بدون علم بلکه از روی ظن و گمان چیزی را به شخصی نسبت میدهد مانند نمونهی اول و دوم که در اصطلاح به آن بهتان گویند. ریشهی صورت دوم همان سوء ظن و بدبینی نسبت به دیگران است که موجب میشود هر کاری که از دیگران صادر شود آنرا حمل بر فساد و بدی کند. و اکثر تهمتها بخاطر ناآگاهی و سوء ظن است،(کرمی ۸۵) و لذا خداوند در قرآن میفرماید: ای مؤمنان از بسیاری از گمانها بپرهیزید زیرا بعضی از گمانها گناه است. مؤمن نه تنها نباید به برادر و خواهر مؤمن خویش سوء ظن داشته باشد و به آن ترتیب اثر بدهد بلکه باید بکوشد تا سوء ظن خویش را به حسن ظن تبدیل نماید. محمد بن فضیل میگوید. به امام هفتم شیعیان عرض کردم: بعضی از افراد موثق برای من خبر آوردند که یکی از برادران دینی دربارهی من مطلبی گفته که آنرا نمیپسندم از او در این باره سؤال کردم، او انکار نمود تکلیف من چیست؟ امام (ع) فرمود: گوش و چشمت را نسبت به برادرت تکذیب کن بطوریکه اگر پنجاه عادل در نزد تو گواهی بدهند که فلانی دربارهی تو چنین مطلب نادرستی را مطرح ساخته تو باید آنان را تکذیب، و برادر ایمانی خود را تصدیق کنی و آنچه را که باعث ریختن آبروی او میشود اشاعه ندهی که در غیر این صورت از مصادیق آیهی: ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشه فی الذین امنوا، خواهی بود. (کافی.ج.۲)بنابراین مادامی که میتوانی باید قول و فعل مؤمن را حمل بر صحت، و به خیر و صلاح توجیه کنی و نباید به او بدبین و بد گمان باشی و امر او را بر فساد و بدی حمل نمائی، البته کاملاً روشن است که پیدایش ظن و گمان یا وهم و خیال و قبح، ثواب و عقاب در قلمرو افعال اختیاری است نه غیر اختیاری، بنابراین مراد اینستکه به گمان خود ترتیب اثر ندهید و از عمل بدون علم اجتناب ورزید زیرا بسیاری از کسانی که بدون علم و بر اساس حدس و گمان عمل میکنند مرتکب گناه و معصیت میشوند. چنانچه خداوند در قران فرمود: از آنچه بدان علم نداری پیروی مکن و در جای دیگر گروهی را بخاطر اینکه به سوء ظن خود ترتیب اثر دادند ملامت و سرزنش میکند و میفرماید: شما بدگمان شدید و سوء ظن پیدا کردید و بر اساس آن عمل کردید پس هلاک و تباه گشتید. و نیز میفرماید: مشرکان پیروی نمیکنند مگر گمان را و آنان گمان آوران هستند. قانون و نگاه آن به افترا و تهمت افترا یک شبه جرم یا اشتباه حقوقی است که برای آن دادگاهی تشکیل می شود وشخص خطا کار برای عملی که باعث آسیب وزیان به فرد دیگری شده است محاکمه می شود. تمام جرایمی که باعث افترا می باشند می باید این سه عنصر در آنها وجود داشته باشد ۱ ) وظیفه ومسئولیت قانونی که متهم نسبت به شاکی دارد. ۲ ) نقض آن وظیفه توسط متهم. ۳ ) خساراتی که به شاکی وارد شده است؛به طوریکه بتوان ثابت نمود این خسارات ناشی از نقض آن وظیفه بوده است .قوانین شبه جرم به این دلیل بوجود آمد تا از بعضی حقوق افراد حمایت کند ؛ودر مورد افترا این حق شامل حق شاکی برای حفظ اعتبار وآبروی خود است. لذا این یک وظیفه عمومی است که افرا مانع از آسیب رساندن به آبرو واعتبار یکدیگر شوند وچنانچه این وظیفه نقض شود؛افترا بوجود می آید. افترا انواع گوناگونی دارد،افترای بوجود آمده توسط جملات بیان شده یا اشارات بدنی ،افترای شفاهی نامیده می شود.افترا در نوشتار یا به اشکال پایدار دیگر ،مانند نامه ها ،مقالات روزنامه ،تصویرهای گرافیکی ،اصوات ضبط شده ،پخش رادیووتلویزیون ،ایمیل وموارد مشابه ؛افترای رسانه ای نامیده می شود. آنچه که شاکی(کسی که مورد تهمت و افترا قرارگرفته) بایستی ثابت کند * بیاناتی که مورد اعتراض قرار گرفته است ،باید حامل یک اتهام افترا باشد. دادگاه معتقد است که جمله توهین آمیز ،جمله ای است که موجب بد نامی یا بی اعتباری شود.یا عموما از دیدگاه اعضای یک جامعه به این صورت جلوه کند ؛ویا در غیر این صورت جمله ای باشد که نشان دهنده دشمنی ،تحقیر واهانت یا استهزا باشد وباعث آسیب رساندن به اعتبار شخص در محل کار وتجارت وحرفه او باشد. * گفته ای که مورد اعتراض قرار گرفته است باید به شاکی نسبت داده شده باشد. این بدان معنی نیست که در هر جمله از شاکی نام برده شود،بلکه کافی است ثابت شود که جملات به کاربرده شده ،طبق استنباط یک شخص منطقی ،به شاکی نسبت داده شده است.خواه متهم چنین مقصودی داشته باشد یا خیر. * گفته ای که مورد اعتراض قرار گرفته است باید منتشر شده باشد. برای پیگیری در دادگاه ،جملات توهین آمیز باید به شخصی غیر از شاکی منتقل شده باشد . هر شخصی که این جملات توهین آمیز را به شخص دیگر بگوید ،آن را انتشار داده است ؛ومسئول این اتهام می باشد. * گفته ای که مورد اعتراض قرار گرفته است باید به آبرو واعتبار شاکی خسارت وارد کرده باشد. فرض می کنیم که موضوع آسیب به اعتبار وآبروی یک فرد در مورد افترای رسانه ای موجود باشد شاکی باید با یک مدرک یا شاهد ثابت کند که به خاطر این گفته های افترا آمیز منتشر شده متحمل خسارت وزیان شده است آثار سوء اجتماعی تهمت نتیجه بهتان و افتراء به این و آن اینست که نظام اجتماعی دیر یا زود از هم بپاشد و عدالت اجتماعی از بین برو.د حق باطل و باطل حق جلوه کند، بیگناهان متهم و گرفتار، و گناهکاران تبرئه و آزاد باشند، حسن ظن به سوء ظن نسبت بکدیگر تبدیل گردد و اعتماد عمومی مردم از یکدیگر سلب شود و زمینهی هرج و مرج فراهم گردد و نا امنی و نار ضایتی رشد یابد، دوستی و صمیمیت جایش را به کینه و عداوت بدهد، مردم پراکنده و متفرق و بدون ارتباط با یکدیگر زندگی کنند و از تجمع و تشکل و انسجام خبری نباشد. بدون شک چنین جامعهای نمیتواند دوام و بقاء داشته باشد بلکه بزودی سقوط خواهد کرد و مردم آن هلاک و گرفتار انواع مشکلات و بلایا خواهند شد. و لذا امام صادق علیه السلام ـ فرمود: هر گاه مؤمنی برادر مؤمن خویش را متهم سازد و به او تهمت بزند ایمان از قلب او محو میشود همچنانکه نمک در آب ذوب میگردد. و وقتی ایمان مؤمن ذوب شد و دیگر اثری از ایمان در قلبش باقی نماند جایگاهش دوزخ است چنانکه پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ فرمود: هر کس به مرد یا زن با ایمانی بهتان بزند یا دربارهی کسی چیزی بگوید که در او نیست خداوند در قیامت او را بر تلی از آتش قرار میدهد تا از آنچه گفته است خارج شود. و از عهدهی گفتهی خود بیرون آید. در قرآن کریم بیش از چهل آیه درباره تهمت و بهتان به مردم در رابطه با جریانات مختلفی نازل شده که چند نمونه مهم آن ذکر شد. منابع و ماخذ: وسائل الشیعه، ج۸، ص۶۰۳؛ عیون اخبار الرضا، ب ۳۰ - کافی، ج۲، ص۳۶۱؛ - مسئولیت کیفری در قلمرو جرائم مطبوعاتی ،سعید کرمی،باشگاه اندیشه. - مفاله قانون تهمت و افترا سارا مهدوی - زراعت، عباس، مهاجری، علی، آیین دادرسی کیفری، جلد اول، انتشارات فکرسازان، چاپ دوم، ۱۳۸۳، ص ۳۰۵
حجت الاسلام مجتبی مومنی در یادداشتی نسبت به نقد بعضی مسولین درمورد انتقادهای رسانه ایی اظهار داشت:
چقدر زیبا است که عده
ای از فعالان اجتماعی و سیاسی در ابعاد و موضوعات مختلف هوشیاربوده
اند،وبابصیرت تذکرات و انتقاداتی و پیشنهاداتی گوش زد به مسولین می کنند تا
گامی برای رفع مشکلات استان و مردم عزیز این استان باشد.
این جای تقدیر و تشکر داره بنظر حقیر تمامی مسولینی که نسبت به آنها
انتقادهایی می شود و یا تذکراتی داده می شود باید توجه داشته باشند همه را
به چشم غرض شخصی نبینند و به جای اینکه در بعضی موارد از بی اخلاقی ها دوری
کنند،و باید تشکر کنند ازاین افراد و حتی دعوت ازاین عزیزان بکنند و راجع
به انتقاد یا پیشنهاد فرد منتقد صحبت کنند تا همگی گامی برای توسعه استان
برداریم. ولی خب عده ای هم ازاین فرصت سواستفاده کرده اند و با غرض های
شخصی و درخواست های نابجا دست به تخریب بعضی از افراد میزنند.
مسلما نباید مسئولین همگی منتقدان را به این چشم ببینند خصوصا فعالان رسانه
ایی که وظیفه بسیار سنگینی را برعهده دارند و مقدمه ی تمامی فعالیت ها و
حرکات در استان تعامل فعالان رسانه ایی با مسولان و مسولان بافعالان رسانه
ایی است.ان شاءالله به این روایت از امام صادق(ع) توجه فرمایید؛ ایشان
فرمودند:«احب اخوانی الیهه من اهداءعیوبی الی» (بهترین
برادران من کسانی هستند که عیبهای من را به خودم هدیه بدهند.) به عبارت
دیگر اگر کسی عیبهای من را تک تک شمرد وگفت چه عیوبی دارم و باید برطرف کنم
باید به عنوان هدیه از فرد قبول کنم از طرفی فردی که اقدام به عیبت یابی،
عیوب من می کند با این امید این کار را انجام می دهد که دیگر من این عیب
های را نداشته باشم و رشد کنم. وهمچنین که سوء ظن باعث تشنج و نا آرامی در
فضای جامعه می شود به تبع حسن ظن باعث وحدت و همدلی در جامعه می شود که این
هم دستور دین مبین اسلام است هم مقبولیت در عقل و منطق